Hoyee Tse
پژوهشگر جوان 2023 در مرکز تحقیقات تأثیر خلاق، اروپا و کاندیدای دکترا در دانشگاه متروپولیتن لندن
کلیدواژه ها: استعمارزدایی، تنوع، نیروی کار، آسیایی، کیوریتوری
با افزایش بحث در مورد استعمار زدایی در طول پنج سال گذشته، فرصت‌های زیادی برای افراد با قومیت‌های غیر اروپایی وجود داشته است تا صدای قوی‌تری از متصدی در بخش موزه داشته باشند. در بیشتر موارد، برای موقعیت‌هایی که از این فرصت‌های جدید حاصل می‌شود، به فردی که از لحاظ قومیتی غیراروپایی است و دانش کاملی از یک منطقه خاص از میراث اروپایی دارد، اولویت داده می‌شود. علیرغم اینکه فردی از آسیا هستم که در تاریخ هنر اروپا تخصص دارد، این موضوع لحظه ای شک و تردید را در من برانگیخته است. سپس فرصت ارزشمندی را داشتم که به یک گروه تئاتر جوان (تئاتر Undone) بپیوندم تا نمایشگاهی را درباره بازنمایی (نادرست) هویت بریتانیایی شرق و جنوب شرق آسیا در اپرا مدیریت کنم. این پروژه الهام‌بخش من را بر آن داشت تا تحقیق خودم را در مورد استخدام موزه‌های شرق آسیا و متخصصان موزه‌داری در بریتانیا در سال گذشته انجام دهم، و صرفاً با پرسیدن این سوال: «آیا صنعت موزه‌های ما همچنان رویه‌ای به مضرات رویه زرد(رفتاری که بطور سطحی و ظاهری به مسائل فرهنگی می پردازد) را ادامه می‌دهد. در تئاتر با انتخاب بازیگران اروپایی برای بازی در شخصیت های آسیایی؟ و «نقش‌های» دیگری که «بازیگران» آسیایی در صنعت موزه می‌توانند به جز «شخصیت‌های» آسیایی بازی کنند، چیست؟» در اینجا من «شخصیت‌های» بخش موزه را متصدیان، مدیران مجموعه، دستیاران تفسیر و غیره می‌دانم، هرکسی که در دفتر پشتی کار می‌کند و قدرت هر گونه تفسیر یا تصمیم‌گیری را دارد.
طرحی در مورد تنوع در انگلستان
از طریق ادبیات و تحقیقات رسانه‌های اجتماعی، می‌توانم متوجه شوم که فقدان تنوع قومیتی کارمندان یک مسئله ریشه‌دار بخش موزه‌ها در بریتانیا بوده است. در سال 2022، صندوق هنر، فرهنگ و را مأمور ارزیابی تنوع کیوریتوری در بخش هنر و میراث بریتانیا کرد. علیرغم توصیه‌هایی مبنی بر بهبود تنوع نیروی کار در سایر گزارش‌های قبلی، یافته‌های این گزارش سال 2022 تاکید کرد که بیشتر طرح‌های نیروی کار تنوع قومیتی در بریتانیا به جای پست‌های سرپرستی، فقط به سمت‌های عملیاتی و اداری مربوط می‌شود. تنوع موزه‌داری کم بود: موزه‌ها تنها 6 درصد از کارکنان خود را «سیاه‌پوست، آسیایی و از نظر قومیتی متنوع» تشخیص می‌دادند. همین موضوع در گزارشی که دو دهه پیش توسط کنفرانس مدیران موزه ملی تهیه شد مشهود بود: این گزارش قبلاً نشان داده بود که هیچ یک از کارکنان سیاه پوست و دارای تنوع قومیتی در بخش‌های کیوریتوریال کار نمی‌کردند، حتی اگر این گروه 10 درصد را تشکیل می‌داد. کارکنان کلی در برخی از موسسات. در میان 8 مؤسسه فرهنگی بزرگی که در این تحقیق NMDC شرکت کردند، تنها 1 مؤسسه بیش از 5 درصد از کارکنان متصدی خود را غیرسفیدپوست شناسایی کرد. با مقایسه این داده‌ها با گزارش 2022، به نظر می‌رسد که درصد متصدیان غیرسفیدپوست حرفه‌ای که در بخش موزه‌ها کار می‌کنند تنها 1 درصد در 15 سال افزایش یافته است. وقتی در نظر بگیریم که 18.3 درصد از جمعیت انگلستان و ولز را غیر سفیدپوستان تشکیل می‌دهند، این بخش از نظر استخدام کارگران با پیشینه‌های قومی متفاوت بی‌تردید (و هنوز هم هست) بسیار عقب است.
با بررسی تیم‌های سرپرستی برخی از جدیدترین برنامه‌های نمایشگاهی در موزه‌ها و مؤسسات فرهنگی لندن در سال 2023، نمایشگاه قرن پنهان چین موزه بریتانیا توسط جسیکا هریسون هال، و انجمن سلطنتی تراست ژاپن: دادگاه‌ها و فرهنگ توسط راشل پیت سرپرستی شد. نمایشگاه چینی و بریتانیایی درباره تاریخ جوامع چینی توسط الکس تیکل و لوسین لوه برگزار شد. دومی Reader در ادبیات انگلیسی در دانشگاه لیورپول بود و دارای میراث آسیایی است. با کاوش در موضوعات معاصر آسیایی، نمایشگاه توکیو: هنر و عکاسی در موزه اشمولین در سال 2021 با همکاری لنا فریچ و کلر پولارد برگزار شد. نمایشگاه V&A، Hallyu! موج کره‌ای ، که موضوعی معاصر را نیز تفسیر می‌کند، تنها موردی بود که به طور کامل توسط متصدیان آسیایی، روزالی کیم و یوجین چوی، سرپرستی شد. این بررسی از تیم های کیوریتوری البته برای بیان هیچ گونه تردید و قضاوتی نسبت به تخصص علمی و شیوه های کیوریتوری این متصدیان غیرآسیایی نبود. با این حال، به نظر می‌رسد که بخش ما هنوز تا حد زیادی از «بازیگران» اروپایی برای بازی در «شخصیت‌های آسیایی» استفاده می‌کند. پس فرصت‌ها برای متخصصان موزه‌داری و موزه‌داری آسیا کجاست؟
من با هفت متخصص موزه و موزه‌داری که دارای میراث چینی، ژاپنی و کره‌ای هستند و در حال حاضر در این بخش فعال هستند، در مورد تجارب کاریابی و کار در بریتانیا مصاحبه‌هایی انجام دادم. در حالی که گزارش فرهنگ و 2022 نشان می‌دهد که بسیاری از ابتکارات تلاش کردند تا نیروی کار را از طریق موقعیت‌های عملیاتی و اداری در سطوح ابتدایی متنوع کنند، تحقیقات من هیچ پیشرفتی از این نیروی کار متنوع قومیتی را به سمت‌های سطح متوسط یا ارشد منعکس نکرد. سه نفر از مصاحبه شوندگان من قبل از مهاجرت به بریتانیا و کسب موقعیت های متوسط فعلی خود، بیش از پنج سال در آسیا کار کرده بودند. سه مصاحبه شونده دیگر با کمتر از دو سال تجربه در این بخش، تحصیلات تکمیلی خود را در انگلستان به پایان رساندند. در حالی که آنها پتانسیل دیدگاه‌های منحصربه‌فرد خود را در مشارکت در برنامه‌های موزه‌ها و پروژه‌های موزه‌داری تشخیص دادند، اما به صراحت بیان کردند که چگونه بر اساس قومیت خود در موقعیت‌های خاص کبوتر شده‌اند. یکی از مصاحبه شوندگان، که با بالاترین درجه ممتاز از یکی از معتبرترین مؤسسات کشور فارغ التحصیل شده است، گفت که به نظر می رسد قومیت او مانعی برای او برای به دست آوردن شغلی مطابق با تخصص دانشگاهی اش در اروپا باشد.
نتیجه گیری: استعمارزدایی فراتر از توکنیسم است
با این چند نکته برجسته از تحقیقات من، می‌توانیم ببینیم که در حالی که بخش موزه در حال توسعه برنامه‌های زیادی برای تنوع بخشیدن به پروفایل مخاطبان و تمرکز بر درگیر کردن گروه‌های اجتماعی مختلف در فعالیت‌های یادگیری و مجموعه‌های مواد است، ساختار عملیاتی تقریباً بدون تغییر باقی می‌ماند. استعمارزدایی واقعی باید فراتر از حرکات نشانه ای باشد. اگر استعمار زدایی به معنای برابری در دسترسی و احترام به تنوع دانش و دیدگاه است، پس همه باید فرصت تفسیر اشیاء مادی را داشته باشند که ممکن است ارتباط مستقیمی با میراث آنها نداشته باشند، همانطور که همه باید فرصت دریافت آموزش در هر موضوعی را داشته باشند. علاقه مند هستند.
